ابزارهای بازار مبالادت ارزی

همۀ تنوع ارزهای جهان، همچنین ابزارهای مشتق متنوع ارزها که امروز وجود دارند را می توان به ابزارهای بازار مبادلۀ ارزی مرتبط دانست. ابزارهای معاملاتی اصلی بازار مبادلاتی ارز عبارتند از ارزهای کشورهای مختلف. نرخ های ارز که شامل ارتباط شان با دلار آمریکا (یا سایر ارزها) می شوند توسط عرضه و تقاضای بازار و همچنین توسط عوامل بنیادی مختلف ایجاد می شوند. قاعدتاً نقدشونده ترین ارزها و ارزهایی که آزادانه تبدیل می شوند در معاملات در بازار فارکس حضور دارند.

ابزارهای بازار مبادلات ارز را می توان به دو دستۀ زیر تقسیم بندی کرد:

قراردادهای ارزی

نقد (Spot) - تبادل ارزها بیش از دومین روز پس از تاریخ قرارداد انجام نمی شوند. این نوع از تراکنش ها به تراکنش های نقدی نیز معروفند. تراکنش های مبتنی بر شرایط نقدی بر اساس تشکیل نرخ های مبادلاتی ارزی (قیمت ها) در بازار بین بانکی خارج از بورس (OTC) ایجاد می شوند. تراکنش های سفته بازی بانک ها، صندوق های تامینی (هِج)، شرکت های مالی و دیگر فعالان بازار مبادلات ارزی در شرایط نقدی شکل می گیرند. تا سقف 65% از مجموع کل گردش بازار مبادلات ارزی مربوط به مبادلۀ ارزها در شرایط نقدی می شود.

تعهد آينده (Forward Outright) – تبادل ارزها در نرخ "آتی" درون یک محدوده از روزها که دقیقاً توسط طرفین تراکنش تعیین شده است. در شرایط که نرخ های مبادلۀ ارز ثبات ندارند این نوع از تراکنش ها سودمند هستند.

سوآپ ارز – خرید و فروش همزمان ارزها با تاریخ های متفاوت.
"تعهد آینده" و "سوآپ ارز"، بازار مبادلۀ آتی را ایجاد می کنند که در آنجا مبادلۀ ارزها در آینده رخ می دهند.

مشتقات (Derivatives)

– ابزار مالی که از دارائی اصلی (محصول اصلی) مشتق شده است. هر محصول یا خدماتی می تواند یک دارائی اصلی باشد.

توافق ترکیبی برای مبادلۀ ارز (SAFE) – اینها مشتقات بازار خارج از بورس (OTC) هستند که به عنوان یک توافق در نرخ آتی بهره (FRA) در صورت وجود تراکنش های آتی ارز عمل می کنند. به عبارت دیگر، این یک ضمانت نرخ مبادله برای یک دورۀ زمانی معین است که در آینده آغاز می شود.

قراردادهای آتی ارز – این تراکنش ها، مبادلۀ ارزها در یک تاریخ معین در آینده در نرخ از پیش تعیین شده را فراهم می کنند.

سوآپ نرخ بهره – یک توافق بین دو طرف در مبادلۀ تعهدات برای یک ارز به ازای تعهدات یک ارز دیگر که در آن طرفین نرخ های بهره در وام ها در ارزهای مختلف را به یکدیگر پرداخت می کنند. در صورت تحقق تعهدات، ارزها مبادله به اصل می شوند.

اختیار معاملۀ ارز (Option) – یک توافق بین یک خریدار و یک فروشنده، که بدون در نظر گرفتن قیمت بازار برای ارز، به خریدار حق می دهد که یک مبلغ معین از ارزها را در یک قیمت از پیش تعیین شده درون یک دورۀ زمانی معین بخرد اما این حق، الزام آور نیست.